27 Αυγ 2012

Ανορθόγραφα σχόλια μίσους

Πυκνώνουν τα ανορθόγραφα σχόλια μίσους. Τα συναντάς ολοένα και περισσότερο σε ιστοσελίδες και μέσα δικτύωσης, κυρίως σε θέματα που αφορούν την μετανάστευση. Πολλές φορές, βλέποντας αυτές τις λέξεις -γεμάτες λάθη ορθογραφικά και ανθρώπινα- μου 'ρχεται στο μυαλό το παρακάτω φιρμάνι:


Αρχιγίον Εθνικοφρόνων Θεσαλίας

Διατάσο την εκσόντοσι όλον των κουκουέδων. 
Όσι δεν εχτελέσουν τη διαταγί μου θα τιμοριθούν αφστιρά με θάνατο. Ι στρατιωτικαίς αρχές δεν πρέπι να πιράξουν τους ανθρόπους μου γιατί κάνο εθνικό έργο.
Ζίτο ο βασιλέφς Γεόργιος
Ζίτο ο Τσόρτσιλ
Κάτο η Ρουσία
Θάνατος στους κουκουέδες
                                                            Ο αρχιγός Γρ. ΣΟΥΡΛΑΣ
Φάρσαλα 25 Απρίλι 1945

Πρόκειται για διαταγή του διαβόητου αιμοσταγούς δολοφόνου, παρακρατικού, λήσταρχου Γρηγόρη Σούρλα που έδρασε στην περιοχή της Θεσσαλίας.

Δεν συνδέω το τότε με το τώρα. Μια ευχή κάνω να φροντίσουμε όλοι μας ώστε το τότε να μην έρθει ξανά και ότι καθάρματα σαν του τότε, δεν θα βρουν χώρο στο σήμερα να επαναλάβουν τη δράση τους.

ΥΓ. Διάβασα την διαταγή στο βιβλίο του Φίλιππα Γελαδόπουλου "Μακρόνησος: η μεγάλη σφαγή του 1948", εκδόσεις Αλφειός, 1994.

10 Αυγ 2012

Κριτική προς νεκρούς πολιτικούς: θεμιτή ή άδικη;

Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις, έγραψε κάποτε ο Ουμπέρτο Έκο. Βέβαια στην Ελλάδα της κρίσης, υπάρχουν και παραϋπάρχουν. Η πώληση της Αγροτικής, της Εμπορικής, του ΤΤ, "τα μέτρα που φέρουν 11,5 δις" με ότι αυτό συνεπάγεται για μισθούς, συντάξεις, φόρους, θέσεις εργασίας κοκ, το συμβάν της Πάρου, το πλούσιο αστυνομικό δελτίο κτλ.
Μόνο που τον Αύγουστο, πολλοί από εμάς δεν έχουμε συνήθως τη διάθεση να ακολουθούμε τις ειδήσεις. Διακοπες γαρ, ανάγκη να πέσουν οι ρυθμοί.
Η τουϊτερλάνδη δεν θα αποτελούσε εξαίρεση. Έτσι σήμερα ένα θέμα συζήτησης, για να περνά η ώρα, αφορά την κριτική προς τον Ανδρέα Παπανδρέου. Κάποιοι είναι ιδιαίτερα καυστικοί προς τον πρωθυπουργό της χώρας την περίοδο 1981-1989 κ 1993-1996, αλλά και προς τους θαυμαστές του, κάποιοι άλλοι θεωρούν άδικη την κριτική.
Είμαι της άποψης πως η κριτική προς κάθε νεκρό πολιτικό ηγέτη είναι θεμιτή, πολλές φορές επιβεβλημένη και πάντα δικαίωμα του οποιουδήποτε πολίτη. Εξάλλου, από τη στιγμή που η ιστορία δεν έχει μια ανάγνωση, αλλά υπόκειται σε πολλαπλές αξιολογήσεις βάσει μιας σειράς αντικειμενικών παραγόντων και υποκειμενικών εκτιμήσεων, είναι λογικό να μην περιμένουμε ένα κοινώς αποδεκτό ιστορικό πόρισμα για τη ζωή και το έργο ενός τεθνεόντος πολιτικού.
Για παράδειγμα, άλλοι χαρακτηρίζουν τον Γεώργιο Παπανδρέου 'γέρο της δημοκρατίας', άλλοι 'παπατζή'. Άλλοι χαρακτηρίζουν τον βασιλιά Παύλο Α' ως βασικό παράγοντα της ελληνικής ανωμαλίας την περίοδο 1935-1964 κι άλλοι ως σωτήρα της χώρας από τα 'κομμουνιστικά δόντια'.  Και πάει λέγοντας.

Σε κάθε περίπτωση, ευτυχώς, το βάρος της εκάστοτε κριτικής είναι ευθέως ανάλογο με το ηθικοκοινωνικό 'εκτόπισμα' και την πολιτική σκοπιά του κριτή. Και ως εκ τούτου, ο κριτής μπορεί με τη σειρά του να κριθεί.
Αλλά είπαμε, Παρασκευή σήμερα, 10 του Αυγούστου. Σε δουλειά να βρισκόμαστε :)

8 Αυγ 2012

Λίγα λόγια για την υπόθεση της Πάρου

Η υπόθεση της Πάρου εξακολουθεί να συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας και να δημιουργεί πολλές και ποικίλες παρενέργειες στη δημόσια ζωή της χώρας. Το γεγονός έχει ξεφύγει από το πλαίσιο του αστυνομικού δελτίου και έχει μπει για τα καλά στο καυτό κλίμα, που έχει καλλιεργηθεί εδώ και καιρό και φουντώνει ολοένα και περισσότερο εξαίτιας της ανόητης, άγαρμπης και ρηχής μεταναστευτικής πολιτικής που η κυβέρνηση εδώ και χρόνια, και ιδίως από το 2009 και έπειτα, καλλιεργεί.

Ξέρετε λίγο πολύ το χρονικό. Μια 15χρονη κοπέλα βρέθηκε ετοιμοθάνατη στην Πάρο, μετά από κακοποίηση και ανελέητο ξυλοδαρμό, ανήμπορη στα χέρια ενός κτήνους. Σύμφωνα με την αστυνομία, το κτήνος εντοπίστηκε και συνελήφθη, ύστερα από ταυτοποίηση DNA που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος. Πρόκειται για έναν 21χρονο, πακιστανικής καταγωγής, υπάλληλο σε ξενοδοχειακή μονάδα της Πάρου, πλησίον του χώρου όπου διαδραματίστηκε αυτό το φρικτό συμβάν.
Χθες διέρρευσαν στα μέσα ενημέρωσης, οι καταθέσεις των πρωταγωνιστών του δράματος. Τις διαβάζω και κάτι δεν μου κάθεται καλά. Η κατάθεση του 21χρονου θύτη (σύμφωνα με την ομολογία του) έχει αντιφάσεις. Και εξηγούμε: πρόκειται για αντιφάσεις που πρέπει να απασχολήσουν την δικαιοσύνη, ώστε να διερευνηθεί καλύτερα η υπόθεση και να δοθούν πληρέστερες απαντήσεις για το προφίλ του δράστη και τα αίτια που τον οδήγησαν στην πράξη. Μια τέτοια εξέταση ενδέχεται να κάνει ακόμα βαρύτερο το κατηγορητήριο, ενδέχεται όμως να στρέψει την προσοχή της έρευνας σε λεπτομέρειες της φρικτής πράξης που δεν έχουν ακόμα φωτιστεί.

Δείτε στο λινκ που παρέθεσα παραπάνω τις δηλώσεις του δράστη. Αναφέρει πως χτύπησε την άτυχη κοπέλα για να της αρπάξει το κινητό και να το πουλήσει, ώστε να στείλει χρήματα στην άρρωστη μητέρα του. Λίγο πιο κάτω όμως στο άρθρο αναφέρεται πως ο μισθός του δράστη στην ξενοδοχειακή μονάδα της Πάρου ήταν σχεδόν 450 €. Ένα κινητό στην μαύρη αγορά δεν πρόκειται να αποφέρει πάνω από 40-50€, ακόμα κι αν είναι το iPhone 4S. Αδυνατώ να πιστέψω πως ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, τρελός ή λογικός, μπορεί να βάλει σε κίνδυνο (μεσούσης της σεζόν) τα 450€ που παίρνει κάθε μήνα, προκειμένου να κερδίσει άλλα 50€ μέσα από παράνομη πράξη. Η μάνα του δράστη σίγουρα θα εκτιμούσε παραπάνω τα 450€, ένα ποσό που είναι σχεδόν διπλάσιο από τα 255 δολλάρια που αποτελούν τον μέσο μηνιαίο μισθό στο Πακιστάν ή τα 85 δολλάρια που αποτελούν τον ελάχιστο μισθό σε βιομηχανίες και επιχειρήσεις. Άσε που τώρα, με την μεγάλη ανεργία που πλήτει την Ελλάδα, ένας στοιχειώδους λογικής μετανάστης δύσκολα θα προκαλούσε την τύχη του ενώ διαθέτει μια καλή δουλειά (θυμίζω, κηπουρός με 450€).
Ένα άλλο γκρι σημείο αφορά την κτηνώδη συμπεριφορά του δράστη απέναντι στην άτυχη κοπέλα. Ξεκίνησε είπε, για να της κλέψει το κινητό. Όταν όμως αντιστάθηκε άρχισε να την χτυπά βάναυσα. Μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα ο δράστης, αντί να φύγει τρέχοντας, βρίσκει το χρόνο και την βάρβαρη διάθεση να κακοποιήσει σεξουαλικά την κοπέλα (θυμίζω ότι ο ιατροδικαστής ενημέρωσε πως εντόπισε σπέρμα στα ρούχα της κακόμοιρης νεαρής). Κι όλα αυτά σε ένα κατοικημένο σημείο, δίπλα σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, πριν ακόμα χαράξει. Μάλιστα, όταν τέλειωσε την ελεεινή του πράξη, τότε μόνο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, τράβηξε την άμοιρη κοπέλα στα βράχια για να της δώσει το τελειωτικό χτύπημα με μια μεγάλη πέτρα. Κι εδώ παρατηρώ μια αντινομία, γύρω από τον χρόνο της δράσης και τον τρόπο κίνησης του δράστη.
Τέλος, ένα άλλο σημείο αφορά την ψυχραιμία που επέδειξε ο δράστης, που βάσει των παραπάνω (όπως αυτά προήλθαν μέσα από καταθέσεις) δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τέρας ψυχραιμίας ή ορθής σκέψης. Πήγε ήρεμος να πλύνει τα ρούχα του, ενημέρωσε ότι είδε δυο ύποπτα αυτοκίνητα επιχειρώντας να αποπροσανατολίσει τις έρευνες, έφυγε την άλλη μέρα για Αθήνα με πρόσχημα τον υποτιθέμενο θάνατο συγγενικού προσώπου, πρόλαβε να κάνει αίτηση εθελοντικού επαναπατρισμού και περίμενε με το διαβατήριο στο χέρι. Παρόλα αυτά πιάστηκε κώτσος, καθώς συνελήφθη σε -γνωστό στις αρχές- σπίτι στη Νέα Χαλκηδόνα, όπου διέμενε μαζί με άλλους δυο ομοεθνείς του, που εργάζονταν επίσης στην ίδια μονάδα της Πάρου κι έφυγαν μαζί του με προορισμό την Αθήνα.

Όλα τα παραπάνω δεν κολλάνε καλά στην εξιστόρηση του γεγονότος. Δεν προσπαθώ να βγάλω λάδι τον 21χρονο. Ενδέχεται να συνέβησαν όλα αυτά. Ενδέχεται η κατάθεση του πακιστανού να ήταν σκοπίμως τέτοια σε μια προσπάθεια να βρει ελαφρυντικά ή να χρυσώσει το χάπι, ενδέχεται να ήθελε να βιάσει την κοπέλα και να χρησιμοποίησε ως δικαιολογία την προσπάθεια κλοπής του κινητού. Ενδέχεται επίσης ο εργοδότης του να είπε ψέματα για τον μισθό που έδινε. Ενδέχεται να εμπλέκονται κι άλλα πρόσωπα. Ενδέχεται η γνωμάτευση του ιατροδικαστή να έχει παραποιηθεί από τα μέσα ενημέρωσης. Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά είναι σκοτεινά σημεία σε μια υπόθεση για την οποία απαιτείται -όπως λένε οι δημοσιογράφοι- "να χυθεί άπλετο φως".

Εκ μέρους μου η καταδίκη του συμβάντος είναι δεδομένη, όπως και η απαίτηση να τιμωρηθεί παραδειγματικά ο δράστης, καθώς και η ευχή να αναρρώσει γρήγορα η νεαρή κοπέλα και να βρει τη δύναμη να ξεπεράσει το τρομακτικό σοκ που υπέστη σε αυτή την τόσο τρυφερή ηλικία.
Αναφορικά με την ξετύλιγμα της υπόθεσης, θα πρέπει να κάνει καλά τη δουλειά της η δικαιοσύνη. Θα πρέπει επίσης να σταματήσει το παιχνίδι εντυπώσεων που παίζεται εκ μέρους της ελληνικής αστυνομίας με διαρροές και αποκλειστικές πληροφορίες ή/και με δημόσιες επιχειρήσεις φυγάδευσης του δράστη. Θα πρέπει ακόμα να αναλογιστούν όλα τα μέσα ενημέρωσης τη φωτιά που ρίχνουν όταν επιλέγουν να προμοτάρουν φασιστικές οργανώσεις και πράξεις και να οδηγήσουν την κοινωνία σε μια οριζόντια αντιπαράθεση και μάχη με τους μετανάστες που έχουν έρθει στη χώρα.
Όμως φοβάμαι ότι η πόλωση θα έχει συνέχεια. Είναι οφθαλμοφανές πως επιχειρείται από κάποιους η πολιτική εκμετάλλευση του εξωφρενικού γεγονότος, η αξιοποίηση του μεταναστευτικού ως βαλβίδα εκτόνωσης ή/και διοχέτευσης του μίσους, και η ανάδειξη της χ.α. ως αντίβαρο στην εγχώρια αριστερά. Πρόκειται για φρικτό πολιτικάντικο λάθος, που ανοίγει ακόμα περισσότερο τους ασκούς του αιόλου, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την κοινωνική συνοχή της χώρας. Μια συνοχή που σήμερα την χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ.
Ένα πράγμα που οφείλουμε να γνωρίζουμε όλοι, αριστεροί και δεξιοί, συστημικοί και αντισυστημικοί, είναι ότι όταν παίζεις με την φωτιά μπορεί να καείς. Τώρα που το μεταναστευτικό ζήτημα έχει ήδη λαμπαδιάσει, κάποιοι επιλέγουν συνειδητά να πετούν λάδι. Εμείς, όσοι νοιαζόμαστε για το καλό του τόπου και του συνόλου των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτόν, καλούμαστε να βρούμε και να ρίξουμε νερό.    

1 Αυγ 2012

Μαζί δεν τα φάγαμε (με αφορμή τις καλοκαιρινές διακοπές)

Σήμερα ο μανάβης της γειτονιάς, αλβανικής καταγωγής, με ενημέρωσε ότι δεν θα πάει διακοπές. "Δεν υπάρχουν για μας διακοπές και αργίες" είπε. Και δεν ξέρω γιατί, θυμήθηκα τους γονείς μου που κι αυτοί όντας μετανάστες στη Γερμανία, σε εργοστάσια στη Νυρεμβέργη την περίοδο 1970-1976, είχαν ξεχάσει τις διακοπές "μπας και μαζέψουν κανά φράγκο να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα, να φτιάξουν ένα σπιτικό".
Κι όταν γύρισαν από έξω το 1976 και ετοίμασαν το σπίτι τους, πάλι ξέχασαν τις διακοπές, γιατί ο μισθός ήταν ένας και μικρός ενώ η οικογένεια πολυμελής. Η αξιοπρέπεια όμως μεγαλύτερη από κάθε αντιξοότητα. Κι ευτυχώς εξακολουθούν να την διατηρούν εις πείσμα των καιρών, εις πείσμα των χρυσοκάνθαρων που μια μέρα εντελώς υποτιμητικά πληροφόρησαν τους γονείς μου ότι 'μαζί τα έφαγαν', παρά το γεγονός πως δεν υπάρχει έστω η παραμικρή υπόνοια, η παραμικρή ένδειξη πως κάτι τέτοιο συνέβη έστω και κατά λάθος, έστω και με τη μορφή 'ψίχουλων'.
Καλό καλοκαίρι.

Συνεχίζεται...

* η φωτό από εδώ