Αγωγός TAP: όπου ακούς πολλά κεράσια...

"Η Ελλάδα καθίσταται ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη". "Μεγαλώνει κατά πολύ η γεωπολιτική αξία της χώρας". "Ο χάρτης της ενέργειας αλλάζει".
 Διάφορα τέτοια βαρύγδουπα θα συναντήσει όποιος αποφασίσει να διαβάσει περισσότερα για τον αγωγό TAP που θα φέρνει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία (κ άρα στην ΕΕ) μέσω Τουρκίας, Ελλάδας και Αλβανίας.

Οι πληροφορίες λένε πως θα δημιουργηθούν περίπου 2000-2500 προσωρινές θέσεις εργασίας για διάστημα περίπου 2-3 ετών και όχι περισσότερες από 100 μόνιμες θέσεις μετά το 2017 (οπότε και θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία). Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών τα έσοδα για τη χώρα από τη λειτουργία του αγωγού θα προέλθουν από τα τέλη μεταφοράς και δεν θα είναι περισσότερα από 320 εκ. σε βάθος δεκαπενταετίας, ήτοι σχεδόν 21,3 εκ ετησίως. Προβλέπεται να μεταφέρονται περίπου 10 δις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, ήτοι για να έχετε μια εκτίμηση της εικόνας περίπου 8-10% της ετήσιας κατανάλωσης φυσικού αερίου της Ιταλίας, ή περίπου 2% της Ευρώπης. Πρόκειται για έργο που θα βοηθήσει λίγο στη μείωση της εξάρτησης από το ρώσικο αέριο, αλλά δεν πρόκειται να επιφέρει πολλά οφέλη στις τιμές (δείτε σχετική ανακοίνωση της Fitch).  
Επίσης, από όσο γνωρίζω η έως σήμερα σύμβαση δεν προβλέπει πώληση του αζέρικου αερίου στην χώρα. Είναι όμως πολύ πιθανό αυτό να αλλάξει, ώστε η Ελλάδα ν προμηθεύεται κι από εκεί φυσικό αέριο. Σημειωτέον πως αν γίνει κάτι τέτοιο μένει να μάθουμε την τιμή πώλησης, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σήμερα η Ελλάδα αγοράζει πολύ ακριβά (κυρίως από Ρωσία). Αν η τιμή παραμείνει σε τόσο υψηλά επίπεδα θα πρόκειται για ένα πρώτης τάξεως deal για τους μετόχους του TAP. Αν υπάρξει σοβαρή έκπτωση (πράγμα δύσκολο καθώς η κοινοπραξία του αγωγού δεν έχει κίνητρο να πουλήσει πολύ χαμηλότερα) τότε θα προκύψουν οφέλη και για την Ελλάδα.

Εν πάση περιπτώσει, βάσει των ανωτέρω προκύπτει πως ο αγωγός TAP θα δώσει μια ανάσα για μια μικρή μερίδα συμπολιτών μας, αλλά όχι πολλά παραπάνω.
Όσον αφορά τα βαρύγδουπα που κατέγραψα παραπάνω, απλά αγνοήστε τα. Δεν γίνεται τόσο εύκολα μια χώρα ενεργειακός κόμβος, ούτε δυναμώνει τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα η γεωπολιτική της θέση, ούτε αλλάζει τόσο απλά ο ενεργειακός χάρτης της γηραιάς ηπείρου.
Αν δεν με πιστεύετε δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά σε δυο χάρτες. Ο ένας -που φαίνεται πιο κάτω- δείχνει τους υφιστάμενους αγωγούς που καταλήγουν στην ΕΕ από την ανατολή. Ο άλλος, που λόγω μεγέθους θα πρέπει να τον δείτε εδώ-  δείχνει όλους τους αγωγούς και τα δίκτυα φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Με γαλάζιο χρώμα οι υφιστάμενοι αγωγοί, με διακεκομμένες γραμμές οι σχεδιαζόμενοι. Πηγή: Economist

Δεν χρειάζεται κανείς να είναι μάγος της διπλωματίας για να καταλάβει πως αγωγοί υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και πως οι δυνατοί παίκτες στο παιχνίδι των αγωγών είναι η χώρα που προμηθεύει το φυσικό αέριο και οι μεγάλες καταναλώτριες χώρες. Η Ελλάδα ούτε βγάζει φυσικό αέριο, ούτε θεωρείται (και δεν είναι) μεγάλη καταναλώτρια φυσικού αερίου.
Αγωγοί -όπως βλέπετε- περνούν αυτή τη στιγμή από Ουγγαρία, Ρουμανία, Λευκορωσία, Πολωνία, Τσεχία, Γεωργία. Νομίζετε ότι κατάφεραν να αλλάξουν τον γεωπολιτικό ρου ή να καταστούν πρότυπα ανάπτυξης και ευημερίας εξαιτίας της διέλευσης των αγωγών; Όχι βέβαια, και ούτε πρόκειται.

Όπου λοιπόν ακούτε πολλά κεράσια, κρατήστε μικρό καλάθι. Και περιμένετε να δείτε τις λεπτομέρειες της τελικής σύμβασης, γιατί -όπως παντού- στις λεπτομέρειες υπάρχει όλο το ζουμί. Και δείτε επίσης μήπως στις λεπτομέρειες γίνει σαφέστερος ο λόγος που η Socar (η κρατική ενεργειακή εταιρία του Αζερμπαϊτζάν και μέτοχος στον TAP) αγοράζει τη ΔΕΣΦΑ..

Το φιάσκο της ΕΡΤ και η επόμενη μέρα

«Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει» Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Πήραμε σχετικά εύκολα τις μάχες στο μετρό, την Αγροτική, την ΟΛΜΕ. Έχουμε καταφέρει -και με την βοήθεια των ίδιων- να απαξιώσουμε το συνδικαλιστικό κίνημα στα μάτια των πολιτών. Επιτύχαμε να στρέψουμε την μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη. Είδαμε ότι τόσο καιρό, η κοινωνία βρίσκεται σε νάρκη, παρότι τα success stories είναι μακέτες. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Τώρα που όλα δείχνουν ότι αποτυγχάνουμε στη συλλογή εσόδων, που η Gazprom μάς έδειξε την πλάτη, που μας υποβίβασαν στις αναδυόμενες αγορές, χρειάζεται να δείξουμε ποιος κάνει κουμάντο. Η ΕΡΤ είναι η μεγάλη μας ευκαιρία. Ούτως ή άλλως, ελάχιστοι εκτιμούν το έργο της».
Έτσι ενδεχομένως σκέφτηκε το επιτελείο που με εκβιαστικό τρόπο επιχείρησε σε μια νύχτα να κλείσει την ΕΡΤ, των σχεδόν 2.700 εργαζομένων, των 5 τηλεοπτικών σταθμών και ισάριθμων ραδιοφωνικών, των 19 περιφερειακών ραδιοσταθμών, των δυο μουσικών συνόλων, του περιοδικού “Ραδιοτηλεόραση” και του μεγάλου πολύτιμου αρχείου.
Όμως το σοκ της μαύρης εικόνας λειτούργησε αντίστροφα στην μεγαλύτερη μερίδα των πολιτών. Οι περισσότεροι Έλληνες δεν ήταν ικανοποιημένοι από την εικόνα της ΕΡΤ, λίγοι όμως -κυρίως ιδεοληπτικοί- πίστευαν πως η ΕΡΤ θα έπρεπε να κλείσει -έστω και για 1 μήνα.
Δεν ήταν μόνο ο αυταρχισμός με τον οποίο μια θράκα ανθρώπων αποφάσισε να κλείσει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, στέλνοντας βίαια στην ανεργία χιλιάδες συμπολίτες, που έκανε την πλειονότητα της κοινής γνώμης να αντιδράσει.
Ήταν η ιστορία της ΕΡΤ και το ειδικό της βάρος που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο. Αυτό που ο Μάνος Χατζιδάκις είχε ήδη εντοπίσει από το 1984 λέγοντας πως «...ο κόσμος δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς την EPT […] H EPT είναι ένα απαραίτητο φάρμακο, για να ζούμε με την ψευδαίσθηση της ελευθερίας».
Ήταν επίσης η κατανόηση ολοένα και περισσότερων πως το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Πως για την κατάσταση στην ΕΡΤ δεν μπορεί να μένουν ατιμώρητες όλες οι προηγούμενες διοικήσεις, Κεδίκογλου περιλαμβανομένου, δεν μπορεί να μην εγκαλούνται τα golden boys που έκαναν πάρτι προς όφελος κάποιων λίγων.
Ήταν επίσης η σύγκριση με τα ιδιωτικά κανάλια, που δεν είναι διόλου κολακευτική γι' αυτό που κάποτε, εκεί στα '90s, ξεκίνησε ως στοίχημα για ελεύθερη τηλεόραση.
Ήταν επιπλέον, η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης στην ικανότητα και κυρίως τη διάθεση της παρούσας κυβέρνησης και ιδίως της ΝΔ να δημιουργήσει ένα αξιοκρατικό και πλουραλιστικό ραδιοτηλεοπτικό μέσο, και όχι ένα απόλυτα ελεγχόμενο, χαμηλής πολιτιστικής στάθμης, κανάλι.

Ήταν εξοργιστικοί οι μικροπρεπείς και ερασιτεχνικοί χειρισμοί του κ. Σαμαρά. Όμως, ενώ είχε στριμωχθεί επικίνδυνα, η αινιγματική αλά Πυθία απόφαση του ΣτΕ τού έδωσε πολύτιμες ανάσες. Και τώρα τι; Δύσκολη η πρόβλεψη, πάντως είναι σαφές πως ο πρωθυπουργός αν και πληγώθηκε, διασώθηκε. Είναι επίσης σαφές πως η Γερμανική κυβέρνηση δεν επιθυμεί εκλογές, τουλάχιστον όχι έως τον Νοέμβριο, και ότι είναι διατεθειμένη να ανεχτεί μερικές ακόμη -χρονικά σύντομες- αντιδημοκρατικές παρασπονδίες. Είναι σαφές πως ο Υπουργός Οικονομικών φαίνεται δογματικά προσκολλημένος σε θεραπείες σοκ, επιμένοντας στις απολύσεις στην ΕΡΤ. Είναι ακόμη σαφές πως δεν υπάρχει ενιαίο μέτωπο στην ΕΡΤ με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όμως η «μαύρη εικόνα» είναι μόνο ένα από τα επεισόδια που θα μας απασχολήσουν στο προσεχές διάστημα.
Φαίνεται, δυστυχώς, πως είτε λόγω ανασφάλειας, είτε κακών συμβούλων, είτε έλλειψης πλάνου, είτε απουσίας πραγματικών επιτυχιών, είτε ενδεχομένως όλων των παραπάνω, θα επιχειρηθεί από το στενό επιτελείο του πρωθυπουργού περαιτέρω πόλωση του σκηνικού και υιοθέτηση της μανιχαϊστικής προσέγγισης “όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας”. Ολισθηρός ο δρόμος.
Απαιτούνται προσεκτικοί χειρισμοί και σωστή στρατηγική τοποθέτηση.

* το άρθρο δημοσιεύτηκε σήμερα 19.06.2013 στη στήλη "Συναντήσεις" της εφημερίδας Αυγή

Ένας από εσάς λέει ψέματα

Ο πρωθυπουργός δήλωσε χθες στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ στο Ναύπλιο "διότι την κατάργησή της (Σ.Σ της ΕΡΤ) κανείς δεν μας τη ζήτησε, αλλά να περικοπούν δύο χιλιάδες από το δημόσιο ως τις αρχές του Ιουνίου, όλοι μαζί ,οι πολιτικοί αρχηγοί, το υπογράψαμε, το ψηφίσαμε στη Βουλή και το αναλάβαμε ως υποχρέωση. Να τους κόβαμε από κάπου αλλού, κι όχι από την αμαρτωλή ΕΡΤ; Από πού;"
Στην ανακοίνωσή του για το κλείσιμο της ΕΡΤ, ο υπουργός τύπου Σ.Κεδίκογλου αναφέρει "ενώ για όσες θέσεις της σημερινής ΕΡΤ κρίνονται υπεράριθμες, θα προσληφθούν με ΑΣΕΠ νέοι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, στα ΚΕΠ και όπου αλλού το δημόσιο έχει ανάγκη".
Η θέση Κεδίκογλου επαναλήφθηκε στο non paper που διακινήθηκε, σε δηλώσεις Βορίδη σήμερα 16/06 στο ΣΚΑΪ, κ γενικότερα σε δηλώσεις υπουργών, βουλευτών κ στελεχών της συντηρητικής παράταξης.

Όπως καταλαβαίνετε, είτε η κυβέρνηση θα απολύσει 2.000 υπαλλήλους "έως τις αρχές Ιουνίου", οπότε είναι συνειδητά ψεύδη τα λεγόμενα Κεδίκογλου και λοιπών πρωτοκλασάτων για 'νέες προσλήψεις εκεί που απαιτούνται', είτε δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις (πράγμα μάλλον δύσκολο) οπότε ψεύδεται ο πρωθυπουργός.
Σε μια πολιτισμένη χώρα της Ευρώπης, θα περιμέναμε να δούμε ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα κ στη συνέχεια θα ζητούσαμε την παραίτηση του ψεύτη. Όχι όμως και στη χώρα που από wannabe Δανία του νότου έχει μετατραπεί σε original Μπαν(δ)ανία. Εδώ, κάτι τέτοια είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. 

* στη φωτό η Ρούλα Κορομηλά! Όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί κάπως θα έπρεπε να σας παραπέμψω στις δηλώσεις της σχετικά με τον Σ.Κεδίκογλου :Ρ

Ένα ευχαριστώ για μια πράξη αλληλεγγύης

Το καλοκαίρι του 2011, ένας φίλος έχασε το αριστερό του πόδι σε ατύχημα με μηχανάκι κάπου στην Μιχαλακοπούλου. Έφταιγε. Είχε πιει πολύ παραπάνω απ' τα όρια, παραβίασε ερυθρό σηματοδότη. Απ'τη μια στιγμή στην άλλη όλα αλλάζουν.
Άνεργος ο φίλος, συντηρούνταν με τη σύνταξη της μητέρας του. Η αναπηρία έκανε τα πράγματα χειρότερα. Το τεχνητό μέλος που του χορήγησε το ΙΚΑ δεν του επέτρεπε να περπατά ικανοποιητικά, μα δεν είχε χρήματα για κάτι καλύτερο.

Το Νοέμβριο του 2011, μια ομάδα ανθρώπων πήραμε την πρωτοβουλία να διοργανώσουμε λαχειοφόρο για τη συγκέντρωση περίπου 5.000€, ποσό που θα δίναμε κατόπιν στον φίλο για αγορά ενός ικανοποιητικού προσθετικού.
Η λαχειοφόρος έγινε. Πολλοί συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, ακόμα και άγνωστοι συνεισέφεραν τον οβολό τους, κάποιοι πραγματικά από το υστέρημά τους. Καταφέραμε να δώσουμε σχεδόν όλους τους λαχνούς, μαζέψαμε σχεδόν όλο το ποσό.

Χάρη στην Έμιλυ, μια καλή συνάδελφο, τον Ιανουάριο του 2012 o φίλος ήρθε σε επαφή με ιδιοκτήτη εταιρίας ορθοπεδικών ειδών, ο οποίος όχι μόνο προσφέρθηκε να του τοποθετήσει τεχνητό μέλος υπερδιπλάσιας τιμής απ' ότι το ποσό που είχαμε μαζέψει (και άρα πολύ καλύτερης ποιότητας), αλλά επιπρόσθετα προθυμοποιήθηκε να του παρέχει δωρεάν συντήρηση κι επισκευή του τεχνητού μελούς. Όπερ και εγένετο.    


Ήπια καφέ χθες με τον Βασίλη, τον καρδιακό φίλο που είχε την ιδέα για τη διοργάνωση της λαχειοφόρου, και θυμήθηκα ξανά τα όσα συνέβησαν. Κυρίως θυμήθηκα ότι ουδέποτε ευχαρίστησα δημόσια τον καλό άνθρωπο που με την προσφορά του έδωσε τη δυνατότητα σε έναν άλλο άνθρωπο να αμβλύνει σημαντικά τις επιπτώσεις της αναπηρίας του.
Παρότι δεν ζήτησα τη γνώμη του για να μνημονεύσω δημόσια το όνομά του θα το κάνω, γιατί θεωρώ πως την εποχή που ζούμε είναι καλό να αναδεικνύουμε πράξεις ανιδιοτελούς αλληλεγγύης.
Χριστόφορος Κυφίδης λέγεται, Ορθοπεδικός Κόσμος η εταιρία του, Λεωφ.Συγγρού 29, Αθήνα η διεύθυνση.
Και πάλι ευχαριστώ :)