13 Ιουν 2015

Κορυφή του παγόβουνου η πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο

Την προηγούμενη εβδομάδα τυλίχτηκε στις φλόγες ένα Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) στον Ασπρόπυργο. Μέρες πολλές η φωτιά έκαιγε, λόγω της έκτασης που είχε λάβει και κυρίως εξαιτίας των φλεγόμενων υλικών. Πλαστικά, χαρτιά, συσκευασίες δεν σβήνουν εύκολα και οι χημικές ενώσεις που εκλύονται κατά την καύση τους είναι ιδιαίτερα τοξικές και επιβαρυντικές για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.

Επιπλέον, βάσει πληροφοριών, κλιμάκιο επιθεωρητών περιβάλλοντος που έκανε πρόχειρη επιτόπια αυτοψία διαπίστωσε ότι στον χώρο υπήρχαν δοχεία ορυκτελαίων, λάστιχα αυτοκινήτων και συσκευασίες με φάρμακα, παρότι η επιχείρηση δεν ήταν αδειοδοτημένη για τη συλλογή τέτοιων υλικών. Είναι επίσης δεδομένο ότι η επιχείρηση -που έκλεισε χωρίς να απομακρύνει ό,τι περιέχονταν στον χώρο της μονάδας- δεν διέθετε κατάλληλο σύστημα πυρασφάλειας, παρότι βρίσκεται εντός βιομηχανικής περιοχής και ο κίνδυνος μεγα-ατυχήματος είναι μεγάλος. Όμως, η τοξική οσμή που κατέκλυσε τη Δυτική Αττική είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ενός παγόβουνου που όλοι οι επαΐοντες γνωρίζουν την ύπαρξή του κι όλοι καμώνονται πως δεν υπάρχει.

Στον Ασπρόπυργο τελείται ένα τεράστιο περιβαλλοντικό έγκλημα που διαρκεί χρόνια και δεν ξεκίνησε με την πυρκαγιά στο ΚΔΑΥ. Πριν από 11 χρόνια, όντας για λίγους μήνες στέλεχος μιας ιδιωτικής επιχείρησης αποκομιδής απορριμμάτων και ανακύκλωσης, έζησα ή έμαθα τα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν εκεί. Επικίνδυνα φορτία ανάμεικτα με κοινά απορρίμματα, παράνομη απόθεση αποβλήτων σε ρέματα και παλιά μεταλλεία, φήμες για δωροδοκίες αρχών, πλαστές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, λειτουργία χωρίς ύπαρξη περιβαλλοντικών όρων, εκβιασμοί και ξύλο, εργαζόμενοι σε συνθήκες φραουλοχώραφων Μανωλάδας. Το φαινόμενο δεν αφορούσε μια επιχείρηση, ήταν γενικευμένο. Άντεξα τρεις μήνες, παραιτήθηκα, μίλησα σε στελέχη διαφόρων υπηρεσιών, τίποτα δεν έγινε. Ο χώρος εξακολουθεί να ζέχνει και δεν ευθύνονται τα σκουπίδια για αυτό.

Πριν από λίγα χρόνια, ένα δημοσιογραφικό συνεργείο περιπλανήθηκε για λίγο πάνω και κάτω από τη Λεωφόρο ΝΑΤΟ στον Ασπρόπυργο και συγκλονίστηκε από το μικρό κομμάτι του μεγάλου παζλ της περιβαλλοντικής υποβάθμισης που αντίκρισε. Αν ξαναπάει σήμερα, τα ίδια θα διαπιστώσει. Σύμφωνα με πρώην αντιδήμαρχο της περιοχής, το 70% των σχεδόν 2.000 εργοστασίων και μονάδων της περιοχής λειτουργεί χωρίς περιβαλλοντικούς όρους, δηλαδή παράνομα. Κι ως είθισται, ο έλεγχος είναι ανύπαρκτος. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος παραμένει υποστελεχωμένη αλλά και ευάλωτη στις διαθέσεις κάθε υπουργού; Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η Ειδική Υπηρεσία απέστειλε τον Ιούλιο του 2013 υπόμνημα στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στο οποίο σημείωνε πως για όλη την επικράτεια υπήρχαν μόλις 24 (!) επιθεωρητές. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος παραμένουν λιγότεροι από ό,τι οι συνθήκες απαιτούν! Αλλά κι όταν επιβάλλονται πρόστιμα, αυτά πολλές φορές δεν καταβάλλονται. Με νομικά τεχνάσματα, πτωχεύσεις, αλλαγές ονομασίας κ.λπ., ο σκόπελος ξεπερνιέται και η μόλυνση εξαπλώνεται.

Σε κάθε περίπτωση, η πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο μόλις έσβησε. Χρειάζεται όμως να μη σβήσουν μαζί και οι όποιες ελπίδες για καθαρισμό της κόπρου του Αυγεία. Τα αρμόδια υπουργεία, σε συνεργασία με την Περιφέρεια και τους όμορους δήμους, πρέπει τώρα να ξετυλίξουν το νήμα της διαπλοκής που έχει απλωθεί στην περιοχή. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών ανακοίνωσε κατεπείγουσα εξέταση για το συμβάν. Ας μη μείνει μόνο εκεί. Ας εξετάσει τις άδειες που έχουν δοθεί από την περιφερειακή ενότητα Δυτικής Αττικής, ας εξετάσει τα πόθεν έσχες υπαλλήλων που αδειοδοτούσαν ή έκαναν τα στραβά μάτια, ας προβεί σε εξονυχιστικό έλεγχο 50-100 επιχειρήσεων της περιοχής. Είναι σίγουρο πως θα φρίξει!

Αν οραματιζόμαστε ένα καλύτερο μέλλον για αυτή τη χώρα δεν μπορούμε να αδιαφορούμε για την ύπαρξη χωματερών -σκουπιδιών και ανθρώπων- σαν αυτή που σήμερα βρέθηκε στο επίκεντρο ελέω πυρκαγιάς.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη στήλη Συναντήσεις της Αυγής στις 13.06.2015