Μια στοργική αγκαλιά στον "παραστρατημένο" νέο |
Το επεισόδιο είχε συνέχεια στο παλιό φρουραρχείο όπου βουλευτής της χα με το χαριτωμένο ψευδώνυμο 'καιάδας' επιτέθηκε στον κ. Καμίνη, χτυπησε ένα κοριτσάκι και αποπειράθηκε να τραβήξει όπλο.
Η καταδίκη του συμβάντος και η αμέριστη συμπαράσταση στο δήμαρχο Αθηναίων θα έπρεπε να είναι δεδομένη από όλους όσοι δεν εμφορούνται από αισθήματα μίσους για τους 'ξένους'. Ακόμα και αν δεν συμπαθεί κάποιος τον κ. Καμίνη, η συμπάθεια για το συμβάν θα έπρεπε να είναι δεδομένη μόνο και μόνο γιατί οποιοσδήποτε γίνεται στόχος των νεοναζί αποτελεί εν δυνάμει σύμμαχο στη μάχη κατά του εκφασισμού της κοινωνίας.
Από εκεί και πέρα, το πρόβλημα φαίνεται πως έχει διογκωθεί για τα καλά. Έχω γράψει παλιότερα για το υπόβαθρο της ανόδου της χα.
Σήμερα φαίνεται πως κατά τη διάρκεια συγγραφής της ταπεινής μου ανάλυσης, δεν είχα λάβει επαρκώς υπόψη τον βαθμό ιστορικής ανεπάρκειας των ελλήνων, ούτε το ότι ο φασισμός έχει αποκτήσει χαρακτήρα lifestyle (σφακιανακοειδούς χροιάς).
Κυρίως δεν είχα λάβει υπόψη την ιδεολογικοπολιτική κάλυψη που απλόχερα δίδεται στους νεοφασίστες από μέρος των κομμάτων του "συνταγματικού τόξου". Βλέπεις η χα έχει "σφετεριστεί" (και ευλόγως προτάσσει προς το κοινό) μέρος του ιδεολογικού τους προτάγματος (μυθεύματα περί φυλής, φανταστικά μεγαλεία και συνέχειες, μπόλικο DNA μπολιασμένο με εθνοπατριωτικές κορώνες και χριστιανικά διδάγματα), πράγμα που τους έχει φέρει σε δύσκολη θέση καθώς με αυτές τις "αρχές" έχει γαλουχηθεί μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Το τελικό διακύβευμα είναι η ψήφος των "χρήσιμων ηλίθιων" (γιατί έτσι τους αντιμετωπίζουν) που έλκονται από τέτοιου είδους δοξασίες.
Κι εδώ αρχίζουν οι πολιτικές παλινωδίες. Αντί να επισημαίνεται το λάθος των πολιτών που επέτρεψαν με την ψήφο τους την είσοδο της χα στη βουλή, αφήνεται να εννοηθεί (από μερίδα λέω και πάλι και όχι από το σύνολο των συντηρητικών κομμάτων) πως το ρεσιτάλ μισαλλοδοξίας της χα (έξω οι ξένοι, ελλάς-ελλήνων-χριστιανών κτλ) μπορεί να συνεχιστεί χωρίς τη χα, αρκεί οι ψηφοφόροι να επιστρέψουν στο μαντρί.
Για να μην πολυλογούμε: Η χα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί όσο χαϊδεύεται από συντηρητικές-οπισθοδρομικές δυνάμεις, που ελλείψει πολιτικού έργου κάνουν παιχνίδι στο τελευταίο καταφύγιο κάθε αποτυχημένου αντιδημοκράτη, δηλαδή στην φυλετική ανωτερότητα και προστασία. Αν δεν υπάρξει ξεκάθαρη πολιτική εντολή από την κυβέρνηση για την καταπολέμηση του εκφασισμού, θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα. Αν δεν ξεριζωθούν οι φωλιές του φιδιού σε σώματα ασφαλείας (πχ. κρατική κ δημοτική αστυνομία), συνδέσμους οπαδών, σχολεία θα έχουμε πρόβλημα.
Για να συμβούν τα παραπάνω θα πρέπει ο πραγματικά δημοκρατικός κόσμος εντός της κυβέρνησης να κινητοποιηθεί ενεργά, αφήνοντας τις ψηφοθηρικές ευκολίες περί "δυο άκρων που ταυτίζονται" (στην ανάγκη σκεπτόμενοι πως ακόμα και οι φιλελεύθεροι Ρούζβελτ και Τσόρτσιλ συμμάχησαν με τις αριστερές δυνάμεις -κομμουνιστικές και μη- προκειμένου να ανακοπεί ο καταστροφικός εθνικοσοσιαλισμός).Αν δεν το κάνουν γιατί φοβούνται ότι έτσι θα ανοίξουν κι άλλο τα φτερά του σύριζα και γενικότερα της εδώ αριστεράς να ξέρουν ότι διαπράττουν μέγιστο ιστορικό σφάλμα. Η εγχώρια αριστερά παρά τα χίλια μύρια προβλήματα και τις ανοησίες της δεν είναι και δεν πρόκειται (ελλείψει αντικειμενικών συνθηκών κ συμμαχιών) να γίνει το νέο όχημα εγκαθίδρυσης σοβιετικού τύπου δικτατορίας. Ας σκεφτούν λοιπόν όχι με προοπτική επανεκλογής, αλλά με ορίζοντα εικοσαετίας.
Να αισιοδοξούμε; Όχι ιδιαίτερα. Όπως όλα δείχνουν ο πάτος δεν έχει ακόμη φανεί :(
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου