Δίκτυα αλληλοϋποστήριξης: Ας μιμηθούμε τα social media...

Τι να κάνουμε για να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που πλήττονται από την οικονομική κρίση; Πως να βοηθήσουμε με τον πλέον μαζικό και αποτελεσματικό τρόπο όλους αυτούς που δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν υγεία, δεν έχουν ελπίδα;

Αξιέπαινες προσπάθειες γίνονται σε όλη την Ελλάδα. Τοπικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και βοήθειας υπάρχουν σε πολλές περιοχές και συνεχώς δημιουργούνται και άλλες. Οι Γιατροί του κόσμου και άλλες ΜΚΟ δραστηριοποιούνται έντονα για την παροχή λίγης ανακούφισης σε πολλούς παλιούς και νέους φτωχούς. Οι πολίτες μόνοι ή σε ομάδες κινούνται, ψάχνουν και ψάχνονται, συνεισφέρουν ότι και όπως μπορούν. Για παράδειγμα το radiobubble συγκεντρώνει -στις 17 Δεκέμβρη- τρόφιμα για απόρους. Στην Τουϊτερλάνδη τα πηγαίνει εξαιρετικά το #tutorpool, μια πρωτοβουλία για δωρεάν διδασκαλία σε όσα παιδιά τη χρειάζονται.

Μπορούμε σε γενικές γραμμές να πούμε ότι προχωράμε καλά. Έχω την αίσθηση όμως ότι δεν τα πάμε όσο καλά θα έπρεπε. Αν και άτομα μπλεγμένα με τα ιντερνετικά κοινωνικά δίκτυα (social media) φαίνεται πως δεν έχουμε καταφέρει να μιμηθούμε τη δομή αυτών των νέων μέσων αμφίδρομης επικοινωνίας. Να δημιουργήσουμε hubs και clusters, να οργανώσουμε μια βάση -όχι δεδομένων αλλά βοήθειας- που θα μπορέσει να διαχειριστεί τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες των δίπλα μας (ακόμα και ημών των ιδίων, γιατί ως γνωστό σήμερα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα).
Πώς το σκέφτομαι και τι θα μπορούσε να γίνει;

Σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα πρότυπο κέντρο-κόμβο αλληλεγγύης. Να πατάει πάνω στο διαδίκτυο, να χρησιμοποιεί κάθε μέσο επικοινωνίας (κιν.τηλεφωνία, έντυπα κτλ) και να τυποποιήσει τα βήματα αλληλεγγύης σε μορφή open-source. Να μπορεί να συγκεντρώνει ενημέρωση για κάθε ενέργεια και πρωτοβουλία που θα λαμβάνει χώρα σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας και κυρίως της Αθήνας (όπου συγκεντρώνεται σχεδόν το 50% του ελληνικού πληθυσμού).
Να μην περιοριστεί μόνο στην παροχή συσσιτίων, τροφίμων, ένδυσης και ειδών πρώτης ανάγκης, αλλά να ανοιχτεί και σε άλλα πεδία, όπως η παροχή νομικών συμβουλών, η ψυχολογική και ιατρική υποστήριξη, η ενημέρωση για πιθανούς τρόπους εξοικονόμησης ενέργειας -και άρα εξοικονόμησης χρημάτων- και βελτίωσης της οικιακής οικονομίας. Να κάνει την αρχή στην οργάνωση δραστηριοτήτων βοήθειας και στη συνέχεια να τυποποιήσει τη γνώση (σαν ένα tool-kit), προσφέροντας σεμινάρια κατάρτισης (ενδεχομένως μέσω διαδικτύου ή/και δια ζώσης) σε άλλους εθελοντές και τοπικά δίκτυα ανά την Ελλάδα.
Για παράδειγμα, ο κόμβος που θα δημιουργούνταν στο διαδίκτυο θα μπορούσε να παρέχει νομική βοήθεια σε όσους την χρειάζονται για την εξυπηρέτηση δανείων, για διαφορές οικονομικής φύσης με τρίτους ή το δημόσιο κτλ. Οι ερωτήσεις θα μπορούσε να αναρτώνται στον κόμβο και εθελοντές νομικοί να της απαντούν.
Θα μπορούσε, επίσης, να οργανωθεί ένα δίκτυο συσσιτίων που θα εκμεταλεύονταν πχ. εισφορές πολιτών αλλά και εστιατορίων. Να μαζέψουμε εθελοντές σε κάθε περιοχή, που με τη σειρά τους θα βρουν ένα εγκατελελειμένο-άδειο κατάστημα, το οποίο θα μετατραπεί σε επισιτιστική έδρα της περιοχής. Να εξασφαλίσουμε ψυγείο, φούρνο μικροκυμάτων, σκεύη από χορηγίες και δωρεές. Κάθε μια ομάδα εθελοντών να ειδοποιεί τα εστιατόρια της περιοχής, να ενημερώνει τους εστιάτορες για την δυνατότητα που έχουν να πηγαίνουν τα περισσεύματα σε εκείνη την έδρα, να ενημερώνουν με σχετική καμπάνια τους πελάτες εστιατορίων για την πρωτοβουλία και να τους ζητούν να παίρνουν σε αλουμινόχαρτο ότι περισσέψει απ' το πιάτο τους και να το πηγαίνουν στην έδρα. Να εκδώσουμε κάρτες συσσιτίου σε όσους πολίτες το έχουν πραγματικά ανάγκη και να τους εξυπηρετούμε σε κάθε έδρα, σε κάθε περιοχή. Κι όλες αυτές οι μικρές έδρες, αυτές οι περιοχές, αυτές οι πρωτοβουλίες να ενώνονται στην σκέπη του διαδικτυακού κόμβου που θα έχουμε συστήσει.
Να οργανώνονται προγράμματα δια βίου μάθησης και νέων δεξιοτήτων σε ανέργους, από άλλους ανέργους ή καταρτισμένους εθελοντές. Να προγραμματιστούν φροντιστηριακά μαθήματα ή μαθήματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες, προγράμματα γυμναστικής κοκ.
Το αυτό και για την ψυχολογική υποστήριξη μακροχρόνιων ανέργων ή νέων ή ηλικιωμένων ή τέλος πάντων, όσων το χρειάζονται. Να οργανώνεται συλλογή φαρμάκων, κουβερτών κοκ.
Για κάθε δράση που θα οργανώνεται σε κεντρικό ή αποκεντρωμένο επίπεδο να ζητείται η οικονομική συνδρομή (pay pal, sms κτλ) όσων μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν (θυμάστε τους τρόπους που ο Ομπάμα κέρδιζε πόρους για την προεκλογική του εκστρατεία;)  

Πρωτόλειες οι σκέψεις. Με αρκετά λάθη, ενδεχομένως. Με αρκετούς περιορισμούς επίσης. Με αρκετά γκρίζα σημεία. Θέλει προσοχή ώστε να οργανώσουμε ένα σύστημα με τέτοιο τρόπο που δεν θα προκαλέσει και άλλους άνεργους (πχ. καθηγητές φροντιστηρίων κτλ). Από την άλλη θα ήθελα ειλικρινά να καταφέρουμε να βρεθούμε πέντα, δέκα, εκατό, χίλιοι άνθρωποι που θα εξετάσουμε τον πυρήνα αυτού που αναφέρεται στο σημερινό post. Να δημιουργήσουμε δηλαδή ένα κόμβο και πολλούς βρόχους αλληλοϋποστήριξης.
Τι λέτε, μαζευόμαστε; Στο radiobubble, στο twitter ή αλλού;