Η προεκλογική επίδοση των κομμάτων

Λιγότερο από μια ώρα έμεινε πριν το κλείσιμο της αυλαίας και το άνοιγμα της κάλπης. Σε μια ιδιάζουσα εκλογική αναμέτρηση τα κόμματα διεκδίκησαν την ψήφο μου. Πως τα πήγαν προεκλογικά; Να η δική μου εκτίμηση, χωρίς εννοείται ποσοστά :))

Νέα Δημοκρατία: Στην περίπτωσή της φταίει και το άλογο και το σαμάρι. Η μεγάλη μείωση της εκλογικής απήχησης δείχνει επίσης ότι μερίδιο ευθύνης έχουν και τα σαμαρικά κρόσια, ήτοι τα κρόσια που κρέμονται δίπλα και γύρω από τον αναβάτη. Η ενεργοποίηση του Κώστα -το παιδί μίλησε- Καραμανλή συνοδεύτηκε με ρίγη συγκίνησης για τον μαρμαρωμένο βασιλιά που ήθελαν να σκοτώσουν οι αμερικάνοι, αλλά έσωσαν οι ρώσοι. Αλλά δεν ήταν αρκετή.

ΠΑΣΟΚ: Που να το φανταστούν οι τρείς δελφίνοι όταν ξεκινούσαν πριν από 4-5 χρόνια τα δελφινίσματά τους, πως τελικά θα έμεναν σχεδόν μόνοι τους μέσα στο ΠΑΣΟΚ, υπό την -βραχύβια υποθέτω- ηγεσία του ενός από αυτούς (αυτού με το μεγαλύτερο εκτόπισμα, όχι απαραίτητα πολιτικό). Λένε πως τα χρόνια ενός κόμματος είναι σαν αυτά ενός σκύλου. Ήτοι ένα ανθρώπινο = επτά σκυλίσια. Δεν ξέρω αν ισχύει γενικά αλλά για το ΠΑΣΟΚ σίγουρα ισχύει. Έτσι τα 38 έτη του ΠΑΣΟΚ μεταφράζονται περίπου σε 266 ανθρώπινα. Όπως καταλαβαίνετε έχει σαπίσει και μένει στη ζωή μόνο με 'τεχνητή' υποστήριξη. Υποψιάζομαι ότι ο Ραν-Χρυσο-Ταν-Χοΐδης-Πλαν θα σκοντάψει αύριο μεθαύριο, βγάζοντας το καλώδιο από την πρίζα

ΣΥΡΙΖΑ: Είτε πάρει 10, είτε 20% είναι ο μεγάλος κερδισμένος της αναμέτρησης. Πέρασε το ΚΚΕ στην τιτάνια αναμέτρηση αριστεροφροσύνης κι αυτό τα λέει όλα. Βέβαια, το γεγονός ότι το αριστερόμετρο είναι πειραγμένο και δεν βγάζει πια αξιόπιστα αποτελέσματα, πρέπει επιτέλους να τους προβληματίσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως άρχισε να ενηλικιώνεται. Από τα παιδικά χρόνια (και τις παιδικές ασθένειες) πέρασε στο στάδιο της εφηβείας. Σε αυτό το στάδιο όμως αρχίζουν οι ορμόνες να χτυπούν κόκκινο και έρχονται στην επιφάνεια οι πρώτοι αυτοκτονικοί ιδεασμοί. Πάντως το γεγονός πως ένα εφηβικό πλέον κόμμα εξακολουθεί να καμακιάζει (άνευ επιτυχίας) την Αλέκα είναι τουλάχιστον αντιαισθητικό για να μην πω αρρωστημένο. Μπλιαχ :))

ΚΚΕ: Οι πλερέζες κυματίζουν μεσίστιες στο παλατάκι του Περισσού. Το μήνυμα συμπάθειας που έστειλε ήδη ο Κιμ Γιονκ Ουν (που το έμαθε ο μπαγάσας πριν κλείσουν οι κάλπες; λες να διαβάζει fimotro;) δεν στάθηκε αρκετό για να εμποδίσει Παφίλη και Μπογιόπουλο να κατηγορήσουν (προσωρινά) ο ένας τον άλλο για "φραξιονιστική πάλη δίχως αρχές". Ο Παφίλης θεωρεί πως το βιβλίο του Μπογιόπουλου για το ποδόσφαιρο έθεσε σε δεύτερη μοίρα τη "σοβαρή" ανάλυση του ΚΚΕ για το πως θα πάρει την ηγεσία της χώρας, εξακολουθώντας παράλληλα να κάνει απεργίες.

ΔΗΜΑΡ: Η Δημοκρατική Αριστερά ιδρύθηκε πριν από σχεδόν δυο χρόνια, αλλά γεννήθηκε γερασμένη. Όταν την είδαν οι πολίτες θεώρησαν ότι είχαν να κάνουν με μια νέα περίπτωση Benjamin Button αλλά φευ. Ο αξιαγάπητος κ. Κουβέλης δεν θα γίνει ποτέ Μπραντ Πιτ και η μετάγγιση που επιχείρησε με εκσυγχρονιστικό αίμα μάλλον χειροτέρεψε την κατάσταση.

ΔΡΑΣΗ: Τάσσονται υπέρ των γενοσήμων και παρόλα αυτά κρατούν επιμόνως στην πρωτοκαθεδρία την ίδια δρασική ουσία, της οποία η πατέντα έχει λήξει εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια. Υπάρχει μια υποψία ότι στην εταιρία Elbisco χρησιμοποιούν το αλεύρι της Αλλατίνης για να φτιάξουν προϊόντα Ελίτ. Μόνο που πρόκειται για την "Ελίτ της φρυγανιάς", ήτοι ένα ξεροψημένο, καθόλου φρέσκο προϊόν, ιδανικό για δίαιτα σε περίπτωση διάρροιας, όχι όμως για καθημερινή χρήση σε μια ισορροπημένη διατροφή :))

ΔΗΣΥ: Η 6η Μαΐου είναι μια μέρα που η αρχηγός του κόμματος δεν θα ξεχάσει ποτέ. Γι'αυτό παρότι χιουμοριστικό αυτό το ποστ δεν θα σχολιάσω παραπάνω. Το πένθος σεβαστό.

Σταματώ εδώ και δεν πιάνω τα άλλα κόμματα λόγω έλλειψης χρόνου. Έφαγα ήδη 20 λεπτά για να γράψω αυτό το άρθρο, ήτοι μένουν μόλις 30 λεπτά πριν ανοίξουν οι κάλπες. Πράσινοι, Ανταρσύα, Καμμένοι όνομα και πράγμα, θα σχολιαστούν στο άρθρο για την επόμενη μέρα των εκλογών. Μια μέρα που εύχομαι να αφήσει εκτός τα χρυσαυγά.   

ΥΓ. Άντε βρε χαμογελάστε. Σε λίγα χρόνια θα τα θυμόμαστε όλα αυτά σχεδόν με νοσταλγία :)