Τρομοκρατία, παιδιά βορείων προαστίων και τα αυγά του φιδιού

Διοργανώθηκαν χθες συλλαλητήρια μνήμης για την συμπλήρωση δυο χρόνων από την άνανδρη δολοφονία Γρηγορόπουλου από ένα "όργανο" της τάξης. Λίγες μέρες πριν άλλα όργανα της τάξης σε μια ιδιαίτερα βολική στιγμή επέτυχαν ένα νέο χτύπημα κατά της τρομοκρατίας. Εντόπισαν πλούσιο οπλοστάσιο και συνέλαβαν μισή ντουζίνα νέους που εμπλέκονται στην υπόθεση. Πιθανότατα πρόκειται για τους "Πυρήνες της Φωτιάς".
Δεν θα σχολιάσω παραπάνω το γεγονός καθότι ως πιστός λάτρης της δημοκρατίας προτείνω και παλεύω για την διόρθωση της και όχι για την κατάργηση αυτής -από "καλοπροαίρετα" στοιχεία ένθεν κακείθεν- επομένως δεν μπορώ παρά να ταχθώ κατά οποιουδήποτε εξτρεμισμού, είτε προέρχεται από νέους, είτε από "παλιούς", είτε από όργανα της υποτιθέμενης "τάξης" και τον ακροδεξιό βραχίονα αυτής, είτε από άτομα που επιδιώκουν να καταλύσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς μπλέκοντας θολές αταξικές δοξασίες και μπόλικη χουλιγκανίστικη βία.
Θα μείνω, όμως, σε μια "διαπίστωση" που γίνεται ολοένα και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα από όλα τα μέσα ενημέρωσης (ίσως για να "αυτοδικαιώσουν" τον χαρακτηρισμό τους ως μέσα λαϊκίστικης χειραγώγησης). Αναφέρομαι στην συνεχή σημείωση πως για τα τρομοκρατικά χτυπήματα, για τα επεισόδια στις πορείες και γενικά για την στελέχωση του αναρχικού κινήματος ευθύνονται "παιδιά των βορείων προαστίων από εύπορες οικογένειες".
Αυτή την κουταμάρα δεν έχω μπορέσει ποτέ να τη χωνέψω. Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί χρησιμοποιούν συνεχώς αυτόν τον όρο (που ισχύει μόνο εν μέρει), σε μια προσπάθεια υποτιθέμενης απαξίωσης των συγκεκριμένων ατόμων. Λίγη στοιχειώδη λογική, αν όντως πιστεύουν ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα επέβαλλε τον πολλαπλό προβληματισμό των μέσων και των "εκτελεστικών" στελεχών που κινούν τα νήματα σε αυτά.
Για ποιο λόγο παιδιά από ευκατάστατες οικογένειες -με ένα σαφές προβάδισμα στο δικαίωμα μόρφωσης και στην επαγγελματική σταδιοδρομία- επιλέγουν τη βία και την αντιεξουσιαστική κατεύθυνση; Για ποιο λόγο αποστρέφονται τα καλά της καθεστηκυίας τάξης, τα οφέλη του σημερινού συστήματος συσσώρευσης κεφαλαίου, για κάτι άγνωστο, επικίνδυνο ή και νομοτελειακά ατελέσφορο;
Ποιοι είναι αυτοί που φρόντισαν να τους διαψεύσουν προσδοκίες και όνειρα για ένα μέλλον που περνά μέσα από δημοκρατικές οδούς; Μήπως είναι οι γονείς, οι καθηγητές, οι πολιτικοί, η λειψή και αρκετά διεφθαρμένη δημοκρατία του σήμερα; Μήπως ακόμα περισσότερο είναι η αλύγιστη, άπληστη και άσπλαχνη επιδίωξη του κέρδους, η κατάργηση των κανόνων δικαίου στο παιχνίδι του χρήματος, μήπως είναι η άτεγκτη και βουλιμική "αγορά", αυτή που οπλίζει χέρια και μυαλά νέων ανθρώπων όχι απλά με αγωνιστική και ανατρεπτική διάθεση (κάτι απολύτως επιθυμητό), αλλά με μίσος και τυφλή οργή, με διάθεση όχι σύνθεσης αλλά κατάρρευσης, με διάθεση όχι συνδιαλλαγής αλλά εκδικητικής μανίας;
Όσο οι μεγαλόσχημοι δεν απαντούν με ειλικρίνεια, όσο τα μυαλά της εγχώριας διανόησης είτε απουσιάζουν, είτε συμπλέουν με τους ποικίλης φύσεως ταγούς, όσο το σύστημα διαχείρισης της χώρας και οι δημοκρατικοί θεσμοί βρίσκονται σε αυτό το χάλι, τα πράγματα θα πηγαίνουν μόνο προς το χειρότερο. Και για μιαν ακόμη φορά κάποιοι έξυπνοι θα πιστεύουν ότι η απαγόρευση της κυκλοφορίας στο κέντρο της Αθήνας, η ΜΑΤοκρατούμενη πόλη και η προληπτική καταστολή είναι οι ενδεδειγμένες λύσεις για ένα κατά την άποψή τους περιθωριακό πρόβλημα. Για μιαν ακόμη φορά κάποιοι απλά θα αναπαράγουν στερεότυπα περί "κωλόπαιδων". Έτσι είναι αν έτσι νομίζουν˙ μόνο που δεν είναι έτσι!


ΥΓ. Μου άρεσε και συμφωνώ σε αρκετά σημεία με ένα άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου στην Athens Voice. Αναφέρεται στο λούμπεν προλεταριάτο και την λούμπεν μπουρζουαζία, επισημαίνοντας παράλληλα τον κίνδυνο να αναδειχθεί αυτό το ιδεολογικά αποστειρωμένο προλεταριάτο σε δήθεν επαναστατική δύναμη. Να συμπληρώσω πως όντως οι αποχαυνωμένες και στεγνές από ιδεολογική κατάρτιση και θεωρητική γνώση τάξεις έχουν την μοναδική ιδιότητα να ρέπουν προς τα άκρα, ανάλογα με το ποιος χαϊδεύει καλύτερα τα αυτιά τους και υπερασπίζεται τις ανασφάλειές τους. Τα λούμπεν στοιχεία των κοινωνικών στρωμάτων είναι αυτά που κρύβουν μέσα τους φασιστικά και ακραία στοιχεία, είναι αυτά που χρησιμοποιούνται κυρίως από τους λογής εξτρεμιστικούς κύκλους.
Φοβάμαι πως αν δεν αναδειχθεί ένας νέος ρεφορμιστικός πολιτικός φορέας, που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην πολιτική επιμόρφωση των σημερινών απολιτίκ και αρκετά συμφεροντολογικών στρωμάτων, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια προς τη γέννα του φιδιού,  που σήμερα εκκολλάπτεται υπό ευνοϊκές συνθήκες ακριβώς πάνω στη ραχοκοκκαλιά της μεταπολιτευτικής κοινωνίας μας.