Άλλο είναι το θέμα του σημερινού ποστ και σχετίζεται με ένα γεγονός που χωρικά βρίσκεται κοντά στη Νομική, αλλά νοητικά πολύ μακριά από αυτή. Άλλο είναι το θέμα και αρκετά δύσκολο στην περιγραφή του, καθώς περικλείει μέσα του τόσα πολλά -καθαρά-ατομικά- "συναισθήματα". Αναφέρομαι σε αυτό που θα ζήσουν όσοι θα παρακολουθήσουν το Hertz Festival, που θα λάβει χώρα στις 28 και 29 Ιανουαρίου, στην αίθουσα συναυλιών του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».
Τι νομίζω ότι είναι αυτό το φεστιβάλ; Με λίγα λόγια, για δυο μέρες κλείνεις τα μάτια και βυθίζεσαι σε αποδομημένες ηχοδομές. Σιωπή και παραμορφωτικοί ψίθυροι δίνουν τη θέση τους σε απόκοσμες κραυγές και έντεχνα κλιμακούμενους θορύβους. Βουλιάζεις στο χωροχρόνο πίσω εκεί που γεννήθηκε η ανάγκη για μουσική επικοινωνία, στη συνέχεια εξερευνάς μυστηριώδεις διαδρομές ήχων που μόλις τώρα γίνονται αντιληπτοί σε εσένα και καταλήγεις να υπερίπτασαι πάνω από ηπείρους και κουλτούρες.
Προσοχή! Το φεστιβάλ δεν διαθέτει κανένα έθνικ στοιχείο (ευτυχώς). Οι κουλτούρες που ανακαλύπτονται αφορούν αποκλειστικά άτομα και ήχους καθαρούς από παραδόσεις και πολιτιστικές ιδιαιτερότητες. Χαράσσονται βέβαια νέες πολιτιστικές γραμμές, αλλά μόνο στη βάση νέων ηχητικών πειραμάτων και δημιουργίας νέων μουσικών ρουτινών.
Αυτό είναι κατ’ εμέ το Hertz Festival.
Ο «Παρνασσός» φιλοξένησε την ανφάν γκατέ της συντήρησης. Διάβασα πρόσφατα για τον αποκλεισμό διαφόρων «μεταρρυθμιστών» διανοούμενων (δεν θυμάμαι ποιων) από τους κόλπους του, το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Χαίρομαι που τα πράγματα αλλάζουν, χαίρομαι που στην συγκεκριμένη αίθουσα πολιτισμού (με αυτά που συμβολίζει) θα λάβει χώρα (για δεύτερη φορά) κάτι σίγουρα όχι συνηθισμένο, μακριά από την «καθωσπρεπικότητα» πολλών σημερινών πολυχώρων και συναυλιακών πρωτοβουλιών.
Ο «Παρνασσός» ανοίγει τις πύλες του σε μια εκδήλωση αποκλειστικά αφιερωμένη στην ουσία του ήχου (εξού και το όνομα Hertz). Ελάτε και εσείς για να διαπιστώσετε τι ακριβώς εννοώ...
ΥΓ. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στον δικό μας Novi_sad. Το άτομο αξίζει!
