Είδα δακρυγόνα να πέφτουν κατά ριπάς προς κάθε κατεύθυνση, συντονισμένα σαν κάποιο μικρό τιποτένιο ανθρωπάκι να ενορχήστρωνε από κάπου ψηλά την επιχείρηση.
Είδα ανθρώπους να τρέχουν τρομοκρατημένοι, να συνωστίζονται σε γωνίες και στενά, να μην ξέρουν προς τα που να πάνε.
Είδα ανθρώπους κάθε ηλικίας να μεταφέρονται κατά δεκάδες, σε οικτρή κατάσταση, στο σταθμό πρώτων βοηθειών της πλατείας. Είδα νέους λιπόθυμους ή μισότυφλους. Είδα ηλικιωμένους να μην μπορούν να πάρουν ανάσα και να εκλιπαρούν για βοήθεια.
Είδα μια κοπελίτσα να ουρλιάζει όταν άρπαξαν φωτιά τα μαλλιά της από δακρυγόνο που πέταξε πάνω της ένα σιδηρόφρακτο κτήνος.
Είδα τα ΜΑΤ να επιτίθενται στον σταθμό πρώτων βοηθειών και να αναγκάζουν τους εκεί εθελοντές να πάρουν στα χέρια τους τραυματίες, τρέχοντας αλαφιασμένοι.
Είδα τρομακτική βία εκ μέρους των σωμάτων ασφαλείας.
Είδα και μπάχαλα, ναι. Όχι τόσα όμως που να δικαιολογούν το μένος της αστυνομίας. Σήμερα όντως εκσφενδονίστηκαν εκατοντάδες πέτρες κατά των δυνάμεων καταστολής, όμως από την άλλη μπορώ να βεβαιώσω ότι έως την ώρα που έφυγα δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου καμιά ρίψη μολότοφ, σε αντίθεση με το γνώριμο σκηνικό παλιότερων αναμετρήσεων μπάχαλων και αστυνομίας.
Παρόλα αυτά -και για να μην θεωρηθώ προκατειλημμένος από τα γνωστά μικρόψυχα παπαγαλάκια της αστυνομίας- ας δεχτώ ότι τα κακόμοιρα άβγαλτα παιδιά των ΜΑΤ συμπεριφέρθηκαν έτσι γιατί κινδύνευε η ζωή τους από τους μπαχαλάκηδες.
Γιατί, τότε, συμπεριφέρθηκαν με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο σε περιοχές όπου δεν κινδύνευε η ζωή τους; Γιατί οι Δίας σπάσανε στο ξύλο κόσμο και κοσμάκη στην Πλάκα, γιατί οι μπάτσοι κυνηγούσαν τον κόσμο στο πάνω μέρος της Αμαλίας και της Φιλελλήνων, ακόμα και στου Μακρυγιάννη, χωρίς προηγουμένως να έχει πέσει ούτε μια πέτρα;
Για ποιο λόγο οι μπάτσοι, σαν να μην τους έφτανε ο δακρυγόνος καρκίνος, πετούσαν και οι ίδιοι πέτρες όχι μόνο στους μπάχαλους αλλά αδιάκριτα στο πλήθος;
Για ποιο λόγο μερικά τιποτένια καθάρματα -που φοράνε στολή Ράμπο αλλά συμπεριφέρονται ως ήρωες του "Οι κότες το σκασαν- συνέλαβαν έναν πολύ καλό φίλο, που όχι μόνο δεν έχει πετάξει πέτρα στη ζωή του, δεν ήταν καν καλυμμένος με κουκούλα, ειδικές μάσκες και άλλα παρόμοια εξαρτήματα, ούτε βρίσκονταν στο επίκεντρο επεισοδίων με μπάχαλους;
Το μένος της αστυνομίας σήμερα ήταν απίστευτο, δεν μπορεί και δεν πρέπει να δικαιολογηθεί. Ο τρόπος που φέρθηκε απέναντι στο πλήθος, που στην συντριπτικότατη πλειονότητά του βγήκε να διαδηλώσει ειρηνικά και κόσμια, δείχνει ότι στο επιτελείο της κυβέρνησης και της αστυνομίας υιοθετούνται για μιαν ακόμη φορά λογικές και πρακτικές "συλλογικής ευθύνης". Έτσι, μετά το "μαζί τα φάγαμε" και το "όλοι φταίμε", κυβέρνηση και αστυνομία τώρα το γύρισαν στο "μαζί θα τις φάτε" και το "όλοι φταίτε".
Όταν όμως προβαίνουν σε τέτοιες κινήσεις, τότε δίνουν αφορμή στην κοινή γνώμη να προβεί σε δικές της ερμηνείες "συλλογικής ευθύνης", καταδικάζοντας συλλήβδην τους μπάτσους, ως γουρούνια και δολοφόνους, θεωρώντας συλλήβδην τα μέλη της κυβέρνησης ως κλέφτες και δουλοπρεπή καθάρματα.
Για μένα είναι ξεκάθαρο ότι είναι άδικο να προσάπτονται συλλογικές ευθύνες, είτε σε πολίτες, είτε σε θεσμούς και φορείς εξουσίας. Δεν επικροτώ τους παραπάνω αφορισμούς. Είναι όμως ξεκάθαρο ότι αυτό που έγινε σήμερα δεν διέπονταν από πίστη στα δικαιώματα και τη δημοκρατία. Θύμιζε περισσότερο επέμβαση απολυταρχικού καθεστώτος. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι στην κυβέρνηση έχουν χάσει (μάλλον αμετάκλητα) την ψυχραιμία τους.
Ας προσέξουν όμως. Αυτή η κυβέρνηση, που θα πρέπει από εδώ και πέρα να θεωρείται τουλάχιστον αυταρχική από τους υγιώς σκεπτόμενους πολίτες, δεν πρόκειται να βαστάξει για πολύ. Είναι ήδη πολιτικά σε κώμα και απλά περιμένουμε τη φυσική κατάληξη.
ΥΓ. Αν οι πολίτες που τάσσονται υπέρ του μεσοπρόθεσμου έχουν πολλά ελαφρυντικά (ακόμα και δίκια), οι βουλευτές δεν έχουν ούτε ένα. Αν λοιπόν αποτύχει το μεσοπρόθεσμο μην προσπαθήσουν να βρουν δικαιολογίες περί δυσκολιών, αντιδράσεων, αρνητικών κριτικών κοκ. Όφειλαν σήμερα να σταθμίσουν όλους τους παραγόντες και να αποφανθούν αν αυτή η κυβέρνηση, υπό αυτές τις συνθήκες, μπορεί να τα βγάλει πέρα. Από τη στιγμή που αποφάσισαν ότι μπορεί, οποιαδήποτε αποτυχία θα πρέπει να πιστωθεί και στους υπερψηφίσαντες το μεσοπρόθεσμο. Απλά και τίμια πράγματα.
* Η φωτογραφία έρχεται από τον guardian και θα μπορούσε να έχει τίτλο "Μα πόσο άνδρας είσαι τελικά"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου