Ομολογώ ότι είναι το πιο ευχάριστο στοίχημα που έχασα ποτέ. Μπορεί να μην ψηφίζω στην Αθήνα, δουλεύω όμως εκεί και περνάω εκεί το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μου. Θέλω λοιπόν να δω αλλαγές στην πολύπαθη πρωτεύουσα, την παρηκμασμένη και μίζερη Αθήνα. Αυτές οι αλλαγές σίγουρα δεν θα έρχονταν με τον κ. Κακλαμάνη, επομένως χαλάλι τα λεφτά που έχασα.
Πάντως η εκτίμηση μου περί ήττας Καμίνη ήταν καθαρά πολιτική και αφορούσε το κλίμα που είχε διαμορφωθεί αναφορικά με τα κριτήρια επιλογής υποψηφίων. Έβλεπα λοιπόν, όπως φαίνεται και από σχετικό ποστ της 19ης Οκτωβρίου, πως ο κ. Καμίνης είχε κάνει πολλά λάθη τακτικής και είχε πέσει θύμα της αντιμνημονιακής στρατηγικής των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Παρόλα αυτά (για να ευλογήσω τα γένια μου και να μειώσω το όνειδος των κακών μου προβλέψεων :-)) ευτυχώς διαπίστωσα εγκαίρως -μέσα από ένα άλλο ποστ- την μεγάλη δυσαρέσκεια των Αθηναίων προς τον νυν δήμαρχο των χιλίων υποκοριστικών όπως π.χ. Ομέρ Πριόνης, Νικηταράς ο δεντροφάγος κτλ, και των χιλιάδων παραπόνων. Διαπίστωσα στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας πως το ρεύμα στην Αθήνα μετατρέπονταν από "αντιμνημονιακό" σε "αντικακλαμανικό".
Ο πολίτης της Αθήνας, εν μέρει σοκαρισμένος από τα υψηλά ποσοστά της χρυσής αυγής, προβληματίστηκε για το φόβο που θα δημιουργούσε στην Αθήνα η συνύπαρξη μνημονίου-Κακλαμάνη και χρυσής αυγής. Ειρήσθω εν παρόδω, αυτός ο φόβος μετατράπηκε σε ευστοχότατο σύνθημα από τους Οικολόγους Πράσινους και μπράβο τους για την καίρια επισήμανση.
Προβληματίστηκε και αποφάσισε, έστω εν τη μειοψηφία του, να αλλάξει σελίδα. Την τελευταία εβδομάδα μπήκε σε εφαρμογή μια αυθόρμητη και ακομμάτιστη προσπάθεια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά, το ψηστήρι στις οικογένειες, τα καφενεία και τα μπαράκια έδινε και έπαιρνε, και ιδού ο νέος δήμαρχος!!! Υποθέτω, και δεν νομίζω ότι κάνω λάθος, πως οι νέες ψήφοι προς τον κ. Καμίνη προήλθαν κυρίως από το μεγαλύτερο κομμάτι των υποστηρικτών του κ. Αμυρά και της κ. Πορτάλιου, καθώς και από αρκετούς παραδοσιακούς -και λιγότερο φανατικούς- κεντροδεξιούς ψηφοφόρους. Σε αυτό βοήθησε και το εσωκομματικό παιχνίδι στη ΝΔ, καθώς ο κ. Σαμαράς μάλλον άφησε εκτεθειμένο πολιτικά τον κ. Κακλαμάνη. Νέες ψήφοι προήλθαν και από άτομα υπεράνω πάσης υποψίας, δηλαδή άτομα που δεν ψήφισαν την 1η Κυριακή αλλά κατέβηκαν στις επαναληπτικές εκλογές μόνο και μόνο για να φύγει ο κ. Κακλαμάνης. Όλα αυτά μαζί με την μεγάλη αποχή, κυρίως των ψηφοφόρων του ΚΚΕ, ευνόησαν την τόσο ευχάριστη αλλαγή σελίδας.
Έτσι, οι Αθηναίοι -εν τη μειοψηφία τους- έλαβαν μια εξαιρετικά ώριμη πολιτικά και κοινωνικά απόφαση. Μιαν άλλη, επιτέλους ευχάριστη, ημέρα ξημερώνει για την Αθήνα. Αλλά αυτή την ετυμηγορία των πολιτών δεν μπορεί να τη σφετεριστεί κανείς, κανένας πολιτικός σχηματισμός, παρά μόνο να αποδοθεί στο σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων της πόλης και τις ευτυχείς πολιτικές συγκυρίες. Να γνωρίζουν τα αυριανά επιτελικά στελέχη του δήμου πως δεν κέρδισε ο κ. Καμίνης, αλλά κυρίως έχασε ο κ. Κακλαμάνης, άρα οφείλουν να αγωνιστούν διπλά και τρίδιπλα για να αποδείξουν πως δίκαια βρίσκονται επικεφαλής της Αθήνας. Όχι στους πανηγυρισμούς, ναι στην δουλειά, από αύριο κιόλας, γιατί η Αθήνα έχει αποκτήσει πολλά και αγιάτρευτα κουσούρια. Καλύτερα, όμως, να μιλήσουμε σε επόμενο ποστ για το έργο που οφείλει να επιτελέσει ο κ. Καμίνης και η ομάδα του.
ΥΓ1. Κρατήστε μια σημαντική πληροφορία που προκαλεί αισιοδοξία για μεγάλες τομές στην πόλη: Για πρώτη φορά μετά από πολλά πολλά χρόνια (ίσως από το 1978) ένας δήμαρχος δεν προέρχεται από τον στενό κομματικό σωλήνα των δυο μεγάλων κομμάτων και δεν εκλέγεται με σκοπό να απογειώσει την πολιτική του καριέρα, βάζοντας πλώρη για βουλευτική ή/και υπουργική ή/και αρχηγική καρέκλα.
ΥΓ2. Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό δικαιοσύνης, κ. Δένδια, το κύριο μήνυμα των εκλογών στην Αθήνα είναι ότι θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα δύσπιστοι με την "ανεξαρτησία" των ανεξάρτητων αρχών. Ευτυχώς ο γιος μου έχει στο δωμάτιο του μια αφίσα του Λούκι Λουκ και έτσι πρόλαβα να δω (πριν συγχυστώ) την ομοιότητα του κ. Δένδια με τον Άβερελ Ντάλτον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου