Η επόμενη μέρα μετά την πιθανή ήττα Καμίνη...

Έγραψα σε παλιότερο ποστ τους λόγους για τους οποίους, κατά την εκτίμησή μου, χάνει τη μάχη της Αθήνας ο Γιώργος Καμίνης. Τώρα, δυο μέρες πριν τον 1ο γύρο και παρακολουθώντας εξ' αποστάσεως τις κόντρες των υποψηφίων για την μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, η εκτίμησή μου τείνει να καταστεί βεβαιότητα.
Για μια ακόμη φορά τονίζω πως το επιτελείο του πρέπει να αντιμετωπιστεί με μεγάλη αυστηρότητα αναφορικά με την αδυναμία που επέδειξε να "απλοποιήσει" το προφίλ του υποψηφίου, να διώξει την εικόνα που τεχνηέντως καλλιεργήθηκε περί ενός εστέτ, απόμακρου, και ξεκομμένου από την πραγματικότητα καθηγητή πανεπιστημίου.
Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αυστηρότητα και ο ίδιος γιατί στα προεκλογικά debate επέλεξε να κρατήσει μια κατ' άλλους "κόσμια", για μένα μια άκρως αμυντική στάση, αφήνοντας ανοιχτό πεδίο στον κύριο αντίπαλό του να επιτίθεται συνεχώς και ως εκ τούτου να κερδίζει τις εντυπώσεις.   
Είδα και άλλα πολλά λάθη τακτικής, όπως και λάθη σημειολογικής υφής, σαν αυτό της συναυλίας που διοργάνωσε στις 4 Νοέμβρη με τους Burger Project και τον Πορτοκάλογλου. Μια συναυλία ενδεικτική για το κοινό που στηρίζει και μάχεται για την υποψηφιότητα Καμίνη. Κοινό της Lifo και των καλλιτεχνικών ρευμάτων της πρωτεύσουσας, κοινό στιβαρό και προοδευτικό αλλά ολίγον απολίτικο, κοινό που από μόνο του δεν φτάνει για να υπερκεράσει αριθμητικά τους ψηφοφόρους του κ. Κακλαμάνη.
Είδα, επίσης, πως αγνοεί τον κ. Καμίνη το παλιό ΠΑΣΟΚ, καθώς και το πως σηκώνει στους ώμους του ως μη όφειλε το βάρος του μνημονίου.
Κρίμα, γιατί είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ο κ. Καμίνης θα μπορούσε να προσφέρει αρκετά στην παρηκμασμένη πρωτεύουσα. Και είναι ακόμα πιο κρίμα, γιατί η πιθανότατη αποτυχία ενδέχεται να προκαλέσει απογοήτευση στα φρέσκα πρόσωπα, που έχουν ειλικρινή διάθεση να προσφέρουν στα κοινά, εθελοντικά και μακριά από ωχαδελφισμούς. Αλίμονο, αν δουν την μη-εκλογή του κ. Καμίνη ως παραδοχή για την αδυναμία της Αθήνας να αλλάξει όψη, δέσμια των καρεκλοκένταυρων, των απαθών συμπολιτών και των αντιαισθητικών επιλογών.
Θα πρότεινα όσοι στηρίζουν τον κ. Καμίνη και εμφορούνται από τα αγαθότερα αισθήματα για την αναγκαιότητα "στροφής" της Αθήνας να αντιμετωπίσουν την υποψηφιότητα Καμίνη και γενικότερα την σημερινή πολιτική κατάσταση στην Αθήνα, ανεξάρτητα από το τι τελικά θα συμβεί σε δυο μέρες, ως μια παρακαταθήκη για το εγγύς μέλλον.
Μάχες μπορεί και πρέπει να χαθούν, από τις ήττες μαθαίνουμε όλοι. Ας συνεχίσουν να μάχονται για να κερδίσουν τον πόλεμο!