Ο Αντιμνημονιακός δεν έχει κάνει φέτος σπουδαίες μεταγραφές, ενώ η περσινή χαμηλή συγκομιδή βαθμών δεν προμήνυε κάτι θετικό. Παρόλα αυτά κατεβαίνει αρκετά δυνατός, με μεγάλο πάθος, αν και με πολλά πολλά προβλήματα συνοχής μεταξύ των παικτών.
Ο αγώνας βρίσκεται στο 30ο λεπτό. Ο Μνημονιακός παίζει στην έδρα του, όμως παρόλα αυτά από το 20' και μετά ο Αντιμνημονιακός έχει αποκτήσει τον έλεγχο του γηπέδου και την κατοχή της μπάλας. Πρόκειται για μια άκαρπη υπεροχή, καθώς έχουν επιχειρηθεί ελάχιστες οργανωμένες φάσεις μπροστά στην εστία του τερματοφύλακα του μνημονίου, Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Το παιχνίδι παίζεται κυρίως στο κέντρο, η άμυνα του Μνημονιακού κρατάει σχετικά εύκολα το μηδέν, αλλά δεν μπορεί να ανοίξει παιχνίδι.
Ο Αντιμνημονιακός αν και όπως είπαμε κρατάει την μπάλα στην κατοχή του δεν μπορεί να αναπτυχθεί σωστά, οι παίκτες του επιλέγουν ατομικές ενέργειες. Το μεγάλο του πρόβλημα, όμως, βρίσκεται στο τελείωμα των φάσεων. Οι θεατές έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται για το άσχημο παιχνίδι!
Παραμένει λοιπόν ρευστό το τοπίο, σε αυτόν τον άνοστο αγώνα "δίχως αύριο". Περί μνημονίου ή κατά αυτού ο λόγος, αλλά απάντηση για την επόμενη μέρα του αγώνα δεν έχει έλθει από κανέναν. Με ρωτάνε συχνά πυκνά αν είμαι υπέρ ή κατά του μνημονίου. Η ερώτηση δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο αποπροσανατολιστική. Όμως, για αυτό ας μιλήσουμε σε άλλο ποστ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου