Αυτό που χρήζει ιδιαίτερης μνείας είναι η επιφύλαξη με την οποία υποδέχτηκε το νομοσχέδιο η ειδική επιστημονική υπηρεσία της Βουλής. Λίγο πολύ εκφράζει ανησυχία για πολλά σημεία του νομοσχεδίου, καθότι ενδεχομένως αντιτίθενται στη νομολογία του ΣτΕ και προσκρούουν σε πιθανά εμπόδια συνταγματικής και ευρωνομοθετικής (sic) υφής.
Παρόλα αυτά το νομοσχέδιο ψηφίστηκε από τους βουλευτές ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ. Για μιαν ακόμη φορά λοιπόν τίθεται το ζήτημα της επίγνωσης των βουλευτών επί των όσων ψηφίζουν. Δεν θα έπρεπε να γίνουν όλες οι απαραίτητες αλλαγές ώστε να μην δημιουργούνται προσκόμματα και προστριβές με το εθνικό και διεθνές δίκαιο? Δεν θα έπρεπε να εμφανιστούν ως υπέρμαχοι της νομιμότητας και της τήρησης των νόμων, που οι ίδιοι ή/και οι προκάτοχοί τους ψήφισαν?
Δεν είναι δυστυχώς η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Σχεδόν κάθε κυβέρνηση έχει τη διάθεση να πάει κόντρα σε σωρό νομοθετικών διατάξεων, φέροντας προς συζήτηση στη Βουλή νέες αμφιλεγόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες ολοφάνερα προσκρούουν σε νομικά εμπόδια. Σχεδόν πάντα τα νομοσχέδια τυγχάνουν της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας της Βουλής και παίρνουν το δρόμο για το Εθνικό Τυπογραφείο. Απαξίωση του ρόλου και της αποστολής τους, τυφλή κομματική πειθαρχία ή κάτι άλλο? Τι τους εμποδίζει να πράξουν σύμφωνα με το Σύνταγμα? Τι τους εμποδίζει να προβούν συναινετικά σε αλλαγές κομβικής σημασίας επί του νομοθετικού πλαισίου της χώρας?
Αν αληθεύει ο διάλογος που έγινε στη Βουλή με αφορμή την ψήφιση του fast track, τότε θα πρόκειται για ακόμα ένα λάθος του κ. Υπουργού. Αν αληθεύει η ρήση του "η δημοκρατία έχει ένα κόστος και αυτό το κόστος όλοι θέλουμε να το πληρώσουν", θα πρόκειται προφανώς για λεκτικό ολίσθημα, καθότι δεν θέλω και δεν μπορώ να πιστέψω κάτι άλλο. Είναι άραγε κόστος η τήρηση των νόμων, η διαφάνεια και ο διοικητικός έλεγχος?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου