Επανέρχομαι, όμως, στο ομιχλώδες αποτέλεσμα των εκλογών για να σημειώσω κάτι που φαντάζει εύλογο μέσα στην αλογία (sic) του. Όλα τα κόμματα διατείνονται ότι κέρδισαν στις εκλογές, το καθένα για τους δικούς του ανεξήγητους λόγους. Το ΠΑΣΟΚ γιατί συγκράτησε τις απώλειες και κερδίζει την πλειοψηφία των περιφερειών, η ΝΔ γιατί μείωσε υποτίθεται τη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ και κερδίζει σημαντικές περιφέρειες όπως της Θεσσαλίας και της Ηπείρου, το ΛΑΟΣ -όπως και ο ΣΥΝ- γιατί παρέμεινε σταθερό στα ποσοστά του, το ΚΚΕ γιατί είδε τους υποψηφίους του να εκτοξεύονται ψηλά σε αρκετές περιοχές.
Η δικιά μου προσέγγιση είναι λίγο διαφορετική. Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν ξεκάθαροι κερδισμένοι!
Καταρχήν θεωρώ ότι κέρδισε το ΠΑΣΟΚ δια της ήττας του. Δεν είναι λίγο πράγμα να παραμένεις πρώτο στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων παρότι τους έχεις κεράσει πολλά φαρμάκια για λίγο έργο. Το ΠΑΣΟΚ όμως χάνει δια αυτής της νίκης του. Γιατί αν αποδοκιμάζονταν περισσότερο σε αυτές τις εκλογές θα εκτονώνονταν η αντίδραση των πολιτών και θα μπορούσε να ελπίζει σε μια καθαρή νίκη σε τυχόν πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Τώρα που δεν πάει σε εκλογές θα σιγοβράζει στο ζουμί του μέχρι αυτό να σωθεί, οπότε και θα παραδώσει σχεδόν καταρρακωμένο την εξουσία στους αντιμνημονιακούς της ΝΔ. Μάλλον χαμένο λοιπόν το ΠΑΣΟΚ.
Η ΝΔ από την άλλη μπορεί να χαίρεται σήμερα, αλλά ξέρει πως δεν τα πήγε καλά. Παρά την τεράστια -για τα σημερινά δεδομένα- συσπείρωση που πέτυχε (αντιμνημονιακού χαρακτήρα) βλέπει τα ποσοστά της εξαιρετικά χαμηλά. Θα εφαρμόσει λοιπόν από εδώ και στο εξής την τόσο γνώριμη τακτική του ώριμου φρούτου περιμένοντας να πέσει η κυβέρνηση, υπό την πίεση της κοινής γνώμης. Ξέρει όμως η δύσμοιρη πως αν και όποτε πέσει το ΠΑΣΟΚ θα κληθεί να υλοποιήσει αυτά ακριβώς που σήμερα αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας. Μάλλον χαμένη λοιπόν και η ΝΔ.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά θα μπορούσαν να νιώθουν κερδισμένοι μόνο αν κατέβαιναν ως ενιαίος σχηματισμός. Τώρα θα πρέπει να μπουν στην πλευρά των χαμένων, γιατί αν και τα ποσοστά τους δεν είναι πολύ άσχημα, αδυνατούν να δημιουργήσουν μια διαφορετική δυναμική. Αυτό το κομμάτι της αριστεράς παραμένει παγιδευμένο στις αντιφάσεις και τις -αλά φιλιόκβε- αδυναμίες του και το χειρότερο είναι πως το αποτέλεσμα των εκλογών δίνει χώρο αντί για περισυλλογή σε περισσότερες έριδες, περισσότερες καρεκλομαχίες. Μάλλον χαμένη λοιπόν η προοδευτική αριστερά (ξέχασα να αναφέρω ότι ο υπέρτατος χαμένος από αυτόν τον χώρο είναι ο κ. Αλαβάνος, αλλά νομίζω ότι αυτό δεν χρειάζεται πολλά σχόλια: η πανωλεθρία του ας είναι η αφορμή για να περάσει πιο ήσυχα γηρατειά, μακριά από δήθεν ΕΑΜικές παλινορθώσεις!).
Το ΚΚΕ εμφανίζεται λίαν κερδισμένο, καθότι προσεγγίζει διψήφιο αριθμό πανελλαδικού ποσοστού, αλλά έχω την εντύπωση πως δεν είναι έτσι. Η συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΚΚΕ βρίσκεται πάντα σε υψηλά επίπεδα και αυτές οι εκλογές δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση. Πάρα την μεγάλη αποχή είμαι σίγουρος ότι ελάχιστοι είναι οι υποστηρικτές του ΚΚΕ που δεν πήγαν να ψηφίσουν. Θα έλεγα λοιπόν ότι η αποχή ευνόησε το ΚΚΕ, αλλά δεν άλλαξε το συσχετισμό δυνάμεων υπέρ ή κατά του. Ισόπαλο το αποτέλεσμα λοιπόν για το ΚΚΕ, παρότι εμφανίζεται να κερδίζει τις εντυπώσεις.
Το ΛΑΟΣ (συγνώμη, δεν μπορώ να πω "ο λαός" διότι πρόκειται περί ύβρεως) μάλλον χάνει ως κόμμα. Πήρε ένα μεγάλο μερίδιο της ξενοφοβικής αγανάκτησης, αλλά πήγαινε στις εκλογές με σαφώς υψηλότερο στόχο. Παρόλα αυτά υπάρχει κάποιος κερδισμένος και αυτός είναι ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, κ. Καρατζαφέρης. Τα ακραία πουλέν (Γεωργιάδης, Βελόπουλος) δεν τα πήγαν τόσο καλά και δεν πέρασαν το ποσοστό που ο αρχηγός του κόμματος είχε λάβει στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Έτσι τα φτερά τους εμφανίζονται ψαλιδισμένα, όπως ακριβώς περίμενε ο κ. Καρατζαφέρης. Νίκη δική του θεωρείται και ο άκομψος αποκλεισμός Βορίδη, αν και νομίζω ότι πρόκειται για μια βραχύβια και μάλλον πύρειο νίκη. Εδώ θα είμαστε να τα ξαναπούμε για την κόντρα του πρώην επενίτη με το τσεκούρι και του πρώην πυγμάχου. Νικοήττα (sic) λοιπόν για το ΛΑΟΣ.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούν ότι κέρδισαν καθότι ανεβάζουν τα ποσοστά τους. Εγώ πάλι θεωρώ ότι αν επεδείκνυαν μεγαλύτερη ωριμότητα θα μπορούσαμε να μιλάμε για τον θριαμβευτή των εκλογών. Η μικρή άνοδός τους κρέμεται σε μια κλωστή και εμπεριέχει αρκετές ψήφους διαμαρτυρίας και απέχθειας προς τους υπόλοιπους. Οι Οικολόγοι βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Θα κινηθούν έξυπνα και θα μπουν στην Βουλή με ένα καλό ποσοστό στις ερχόμενες εκλογές ή θα μείνουν στα ρηχά νερά που βρίσκονται σήμερα. Μεγάλο πρόβλημα για τους Πράσινους η έλλειψη έμπειρων και καταρτισμένων στελεχών. Ας πούμε λοιπόν ότι οι Οικολόγοι απέσπασαν μια εκτός έδρας ισοπαλία, που αφήνει ανοιχτά όλα τα προγνωστικά για τη ρεβάνς.
Αυτό ήταν όλο? Όχι, υπάρχει και κάτι ακόμα, για τον μεγάλο χαμένο! Εμάς δηλαδή που με ένα δείγμα πολιτικής ανωριμότητας ή σοφίας, καταφέραμε να απέχουμε από τις εκλογές με ένα πρωτοφανές ποσοστό. Η απογοήτευση για το πολιτικό σκηνικό είναι εύλογη. Ο προβληματισμός για την επόμενη μέρα της καθημερινότητάς μας φτάνει σε δυσθεώρατα ύψη. Είμαστε χαμένοι, όμως. Και αυτό γιατί υπό συνθήκες δημοκρατίας, έστω λειψής, η ηθελημένη παραίτηση από τα κοινά δεν προοιωνίζει τίποτα θετικό. Το καζάνι βράζει, αλλά δυστυχώς είμαστε και εμείς μέσα. Και ακόμα χειρότερα, το καπάκι του καζανιού δίδεται δια της αποχής στα χέρια άλλων.
Η τελική έκβαση του δευτέρου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών λίγη σημασία έχει. Μένει τώρα να δούμε πώς θα συρθούμε σε βουλευτικές εκλογές, με ευπρέπεια ή βάναυσα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου